23.12.2022 tarihinde Samsun/Kavak da haksız ve hukuksuz bir şekilde gözaltına alınan Meslektaşlarımızın tamamı serbest bırakıldı. Maalesef davada gizlilik kararı alındığı için olayın içeriğini ve yaşanan trajikomik durumları paylaşamıyoruz. Ancak Orman Muhafaza Memurları ve Emekliler Derneği Yönetimi olarak olayın takipçisi olduğumuz kadar Dernek Avukatımız da hukuki olarak davayı takip etmekte ve dava sonucunda Meslektaşlarımıza yaşatılan tüm olumsuzluklar hakkında gerekli hukuki işlemleri yapmak üzere beklemekteyiz. Çok şükür ki tüm arkadaşlarımız özgür ve mesleklerine başlayacakları günü beklemekteler.
Dernek olarak biz bu olayı sıkıntı yaşayan Meslektaşlarımızın gözünden değil de farklı bir gözden (GÖZLERDEN) bakmanızı istiyoruz.
Maalesef arkadaşlarımızın tutukluluk süreleri içinde hem biz hem de Kurumumuz sınıfta kalmıştır. Meslektaşlarımıza sahip çıkamadığımız gibi, dışarıda kalan eş ve çocukları da sahipsiz kalmışlardır. Aileleri ile yaptığımız görüşmelerde dinlediklerimiz, bizi üzerken empati yapmamıza da vesile oldu. Bizler görev yaparken, her türlü arazi koşullarında, karda, çamurda ve tüm fiziksel sıkıntılar yanında çoğunlukla mesai mefhumuna bakmadan hafta içi hafta sonu demeden çalışan bir meslek grubuyuz. Devletimiz için elimizden gelen fedakarlığı göstermeye çalıştık. Ancak Devlete asıl fedakarlığı yapan evde bizi bekleyen eşimiz, babasının geldiğini göremeyen evlatlarımız, yüzümüzü göremeyen anamız babamız oldu. Üstelik bunu bir gün değil yıllarca yaptılar. Hiç biri de bu yüzden bize küsüp darılmadı. Fakat arkadaşlarımız göz altına alındıktan sonra, kimi üç aylık bebeğini, kimi üç yaşındaki yavrusunu, kimi de yeni adım atmaya başlayan torununu geride bırakıp aylarca cezaevinde kaldı. Tutuklanan arkadaşlarımızın yaşadıkları zaten başlı başına bir travmayken, dışarıda kalanların ve ne olduğunu bile anlamadan bir anda babası, eşi, kardeşi, dedesi elinden alınanların yaşadıklarını düşünebiliyor musunuz?
Peki sonrasında ne kurum ne de eşlerinin mesai arkadaşları tarafından aranmayan, aramayı bırakın vebaya tutulmuşlar gibi semtlerine bile uğramayan, geçmiş olsun bile diyemeyen destek olmayan "DOSTLARI" ve Kurum, yapılan fedakarlıkların karşılığını bu şekilde ödemiş mi oldu?
Masumiyet karinesi maalesef işletmelerimize, müdürlüklerimize uğramamış, uğramaya çalışmışsa da teğet geçip gitmiştir.
Bu arkadaşlarımız görevlerine döndükten sonra (ki inşallah hepsi alınlarının akıyla dönecektir), hangi nedenle eşlerinden fedakarlık yapmalarını bekleyecekler? Eşlerini, çocuklarını hangi bahane ile hafta sonu mesai yapmak için ikna edecekler? Edemeyecekler, çünkü yapılan fedakarlıkların karşılığını aylarca kocasız, babasız, evlatsız olarak almış sonrasında da sahipsizliğin ne demek olduğunu da bu sayede öğrenmek zorunda kalmışlardır.
Arkadaşlarımızın yaşadığı süreç yeterince sıkıntılı iken, ailelerinin kurum ve meslektaşları tarafından yanlız bırakılması "BİZ BİR AİLEYİZ" yakıştıramasının aslında sadece "LAF" olduğunu, düşenin dostu olmadığını, aslolanın düşmemek olduğunu göstermiştir.
Tüm Meslektaşlarımıza tavsiyemiz, eşlerinize ve çocuklarınıza ayırmanız gereken vakitleri, kesimciyle, nakliyatçıyla, üretimle, mesahayla harcamayınız. Unutmayınız ki, sizin başınıza gelecek en ufak bir olayda herkes ilk olarak yakınlarınızla selamı kesecektir. En azından sevdiklerinizle anmaya değer anılarınız olsun..
Son olarak özgür kalan tüm Meslektaşlarımızın, mahkeme sonucunda da alınlarının akı ile atılan bu çamurdan kurtulacaklarına inanıyoruz. Tüm Meslektaşlarımıza Orman Muhafaza Memurları ve Emeklileri Derneği olarak geçmiş olsun dileklerimizi iletiyoruz.